Надо найти в этой песни Метонимия, Аллитерация, Эпифора.

Мен жазбаймын өлеңді ермек үшін,
Жоқ-барды, ертегіні термек үшін.
Көкірегі сезімді, тілі орамды,
Жаздым үлгі жастарға бермек үшін.
Бұл сөзді тасыр ұқпас, талапты ұғар,
Көңілінің көзі ашық, сергек үшін.

Түзу кел, қисық-қыңыр, қырын келмей,
Сыртын танып іс бітпес, сырын көрмей.
Шу дегенде құлағың тосаңсиды.
Өскен соң мұндай сөзді бұрын көрмей.
Таң қаламын алдыңғы айтқанды ұқпай,
Және айта бер дейді жұрт тыным бермей.

Сөз айттым "Әзірет Әлі", "айдаһарсыз",
Мұнда жоқ "алтын иек, сары-ала қыз".
Кәрілікті жамандап, өлім тілеп,
Болсын деген жерім жоқ жігіт арсыз.
Әсіре қызыл емес деп жиренбеңіз,
Түбі терең сөз артық, бір байқарсыз.

Батырдан барымташы туар даңғой,
Қызшыл да, қызықшыл да әуре жан ғой.
Арсыз, малсыз, ақылсыз, шаруасыз,
Елірмелі маскүнем байқалған ғой.
Бес-алты мисыз бәңгі күлсе мәз боп,
Қинамай қызыл тілді кел, тілді ал, қой!

Өлеңі бар өнерлі інім, сізге
Жалынамын, мұндай сөз айтпа бізге.
Өзге түгіл өзіңе пайдасы жоқ,
Есіл өнер қор болып кетер түзге.
Сәнқой, даңғой, ойнасшы, керім-кербез,
Қанша қызық болады өзіңізге?
БЫСТРЕЕ

Әңгіме автор екі басты кейіпкер - мишутка мен стацик таныстырады. айтпақшы, николай николаевич көптеген әңгімелерде екі досты бар, бірақ көбінесе миша мен коля. неліктен екінші дос деп аталады - бұл қиын деп айтуға қиын, әсіресе, осы туындылардағы баяндау бірінші келеді. бірақ осы әңгіме - «қиял-ғажайыптар» носов, қысқаша мазмұны қазірдің өзінде сақталады - автор сырттан жатқан нәрсені байқайды және үшінші тараптан бөлінеді. мәселен, ұлдар - мишутка және стасик - сөйлесіп отырды, сидящая скверде. олар қызықты әңгімелерді ойлап тауып, бастысы мен қиялын қиялдады. автордың айтуы бойынша, жігіттер конкурсқа кіріскендей, олар кімге бұрмаланатындығымен бәсекелесе бастады.

Мүшел жас  -  қазақ  халқының жасын есептеу үлгісі.  дәстүрлі  қазақ қоғамында ң 13 жасқа толуы алғашқы мүшелі делінеді, одан кейінгі мүшел жасы әр 12 жыл қайталанған сайын есептеліп отырады. ол 25-ке толғанда екі  мүшел, 37-ге толғанда үш мүшел, 49-ға келгенде төрт мүшел, 61-ге келгенде бес мүшел деп есептеледі. халықтың өмірін кезеңдерге бөлуіне байланысты қалыптасқан шартты түрдегі бөліністері мен мүшел санау үрдістері қоғам мүшесінің әлеуметтену жағдайын, яки қоғамдағы орны мен мәртебесін белгілеуді білдірді. бірақ бір мүшел жастағы ерекшеліктен келесі мүшел жасқа өтуді әлеуметтік құбылыс деп тануға негіз жоқ. өйткені ол ң биологиялық қасиеттеріне де тән құбылыс болғандықтан, әр мүшел ішінде ң өзіне тән қасиеттері мен болмысы қалыптасады. мысалы, 1-мүшел ғатқа толуға байланысты болса, 2-мүшел ат жалын тартып мінген жастың есейген шағы, 3-мүшел ақыл-парасаттың толысу шағы деген ң қ-психологиялық жетілулерін меңзейді. мүшелдер арнайы ғұрыптар арқылы аталып өтілген. олар: жарты мүшелге келген ұл сүндетке отырғызып, “атқа мінгізу” мен қыз ң құлағын тесіп, “сырға тағу”, алғашқы мүшелінде ғатқа толуына байланысты “он үште отау иесі” болу, тағы басқа. мүшелден мүшелге өту аралығындағы жаста ға қауіп-қатер жуық болады деп есептеліп, тән мен жанның өзгеріске ұшырайтын тоқырау кезі, белесі деп саналды.