Кожны чалавек хоць раз у жыцці задумваўся над тым, ці правільна ён выбраў прафесію, ці падыходзіць ён для сваей працы. нярэдка людзі разумеюць, што выбралі непадыходную прафесію. каб такіх думак не ўзнікала, варта яшчэ ў дзяцінстве пачынаць задумвацца аб будучыні, разглядаць усе магчымыя варыянты, прымаць пад увагу парады блізкіх і родных людзей, і, безумоўна, апошняе слова ў прыняцці такога няпростага рашэння, у любым выпадку, павінна заставацца за вамі і толькі за вамі. як мне здаецца, ідэальная праца – гэта магчымасць займацца любімай справай у спалучэнні з добрай заработнай платай. калі казаць пра мяне, то я з дня ў дзень старалася знайсці занятак, якое прыйшлося б мне па душы. і вось, нарэшце, выбар зроблены. я вырашыла, што ў будучым стану журналісткай. пры выбары гэтай прафесіі я старалася абапірацца на свае асабістыя перавагі, улічваючы ўменні і здольнасці. у выніку я знайшла менавіта тое, што, на мой погляд, ідэальна мне падыходзіць. мая будучая прафесія даволі-такі незвычайная, патрабуе творчага падыходу і поўнай аддачы ад мяне. калі казаць аб ёй больш падрабязна, то можна адзначыць, што ў працы журналіста, як і ў любой іншай, ёсць свае плюсы і мінусы. такім чынам, журналістыка. гэта, перш за ўсе, праца з тэкстам і «сырымі» інфармацыйнымі дадзенымі. маёй будзе з’яўляцца збор, апрацоўка, і выклад даступным і цікавым мовай інфармацыі для аўдыторыі. прафесія журналіст – адна з самых запатрабаваных, таму, я спадзяюся, што да таго часу, калі я скончу інстытут, вакансій будзе звышдастаткова, і я змагу займацца любімай справай. перавагамі абранай мною прафесіі я магу назваць магчымасць падарожнічаць і сустракацца з абсалютна рознымі людзьмі. акрамя таго, журналісты маюць права бываць там, куды звычайным людзям ўваход забаронены. працуючы журналісткай у выдавецтве або, напрыклад, у газеце, я змагу сябе праявіць, як чалавека мэтанакіраванага і працавітага. акрамя гэтага, я добрай памяццю, што таксама спатрэбіцца мне на падобнай працы. узважыўшы ўсе «за» і «» у гэтай прафесіі, я выявіла ўсяго два мінусу. першы недахоп – гэта ненармаваны працоўны дзень, а другі – журналістыка ўваходзіць у спіс небяспечных прафесій і займае зусім не апошняе месца. але хіба можна адмовіцца ад усіх тых перспектыў, якія перада мной адкрые гэтая цікавая прафесія дзеля лішняга гадзіны сну ці адпачынку? мне здаецца, што не. як можна заўважыць, пераваг у абранай мною прафесіі значна больш, чым недахопаў. акрамя ўсяго вышэйсказанага, варта таксама дадаць, што, раз я збіраюся працаваць у выдавецтве, то праца шмат у чым будзе калектыўная, а значыць, будуць важныя ўзаемаадносіны паміж людзьмі, з якімі мне трэба працаваць. так як калектыў – гэта аб’яднанне людзей, то я, будучы членам гэтага аб’яднання, паспрабую зрабіць усе, што ад мяне залежыць, каб складацца з маімі калегамі ў добрых сяброўскіх адносінах. важна будзе навучыцца быць талерантнай, а таксама, старацца па меры магчымасцяў ўнікам у выпадках ўзнікнення ў іх цяжкасцяў. акрамя гэтага, трэба будзе шмат працаваць, развіваючы і ўдасканальваючы свае здольнасці, паляпшаючы сваю працу і павышаючы ўзровень кваліфікацыі, каб атрымаць нейкія перавагі на фоне іншых, такіх жа, як і я работнікаў выдавецтва, што дапаможа мне прасоўвацца ўверх па кар’ернай лесвіцы. павышэнне па службе, павага калегаў і адсутнасьць заўваг і прэтэнзій з боку працадаўцаў будуць азначаць, што я не памылілася ў выбары прафесіі, і не ўзнікне нават думкі аб тым, што праца для мяне непосильна або чым-то не задавальняе. а гэта ж самае галоўнае – любіць сваю прафесію.
Мне падабаюцца сонечныя восеньскія дні. у такія дні рознакаляровае лісце на дрэвах быццам зіхаціць. восеньскае сонца здаецца нават ярчэйшым за летняе, магчыма, таму, што ўвосень часцей, чым летам, ідзе дождж. шкада, што такое сонца свеціць, ды не грэе. мне таксама падабаецца не вельмі моцны дождж, але толькі калі на вуліцы не занадта холадна. часам я нават знарок не бяру пасарон, каб пагуляць пад каплямі дажджу. але ў халоднае надвор'е так рабіць няможна, бо існуе небяспека захварэць. а хварэць я не люблю. і галоўнае, чаму я люблю восень, асабліва верасень, - гэта тое, што пачынае расці шмат грыбоў. збіраць грыбы - мой любімы від адпачынку. я заядлы грыбнік, як і мае бацькі. каб была магчымасць, я не выходзіў бы з лесу. таму верасень - мой любімы асенні месяц, а восень - мая любімая пара году. і я ніколі не пагаджуся з меркаваннем, што восень - сумная, маркотная, нудлівая пара. проста людзі не ўмеюць заўважаць тыя нямногія радасці, якія даруе нам восень - цудоўная, на мой погляд, пара.
