Я. Колас. Тэставыя заданни па аповести "У палескай глушы"

пра абодзьвух хлопчыкаў можна сказаць, што яны добрыя хлопцы і добрыя, надзейныя сябры. выпадак, апісаны ў аповядзе, не змяньшае каштоўнасці іх сяброўства. складана даць характарыстыку іх асоб, бо з тэксту апавядання мы ведаем толькі, што грыша лепш і лягчэй вучыцца. і ён ніколі не адмаўляе лёне ў дапамозе па вучобе. паводле тэксту, лёня і грыша ўсё робяць разам, і ва ўсім адзін аднаму. тое, што здарылася паміж імі пасля кантрольнай па дарозе дадому - выпрабаванне сяброўства, і, на мой погляд, яны яго прайшлі. тое, што грыша абурыўся на горшую адзнаку, не дзіўна, гэта бывае з усімі. больш мяне здзівіла тое, што ён пакінуў сябра аднаго на дарозе. вядома, калі б не завіруха, небяспека для жыцця, хлопцы не так востра зразумелі б, што адбылося, бо гаворка не толькі аб сяброўстве: нікога нельга пакідаць у небяспечнай сітуацыі. але гэта - урок на ўсё жыццё, і лепш прайсці яго раней і зрабіць высновы на будучыню. бо грыша ўсвядоміў свой учынак, вельмі перажываў і карыў сябе за яго, не быў упэўнены, што прыяцель зразумее і даруе. 

побач з домам маёй бабулі працякае звонкі ручаёк, які пачынаецца з крынічанькі і хутка бяжыць да рэчанькі. на яго дне ляжаць маленькія і вялікія каменьчыкі, праз якія ручаёк пераскоквае, як з парожка на парожак. агінаючы вельмі вялікія камяні, ручаёк падзяляецца на маленькія струменьчыкі, а потым зноў збіраецца разам. месцамі ручаёк разліваецца і становіцца настолькі спакойным, што на яго паверхні бачны толькі дробныя хвалькі, а на раслінах, якія схіляюцца да вады, сядзяць рознакаляровыя матылькі. калі на небе няма хмарак, у такія месцы прыходзяць конікі, каб пабыць у цяньку і папіць чыстай вады. у дрэвах і кустах побач з ручаём шмат птушачак, якія звілі тут свае гняздзечкі. часта з лесу да ручая прылятае зязюлька.

я это сочинение писала, когда в 6 классе была))