Утварыце дзеепрыметнікі і дзеепрыслоўе ад слоў (ішлі, сустрэцца )

Апынуўшыся ў горадзе Лаўрук стаў жыць добра. Разбагацеў. Пра бацькоў сваіх зусім перастаў думаць. Пахароны яго бацькі ніколькі не змянілі яго адносіны да сваіх родных. Душа Лаўрука ачарствела. Любіў ён на розныя святы ездзіць у госці да пана, які дапамог яму выбрацца ў людзі.Пасля апошняй сустрэчай з Тэкляй ён не зжаліўся над сваёй маці. Выставіў яе за дзверы. Тэкля не магла перажыць гэту душэўную боль і у хуткім часе памерла. Слухі пра тое, што памерла Тэкля аднойчы дашлі і да Лаўрука. Прайшоў год пасля смерці Тэклі. Лаўрук купіў чатыры ружы і паехаў шукаць магілу сваёй маці.

Ехаўшы па знаёмым месцам, на Лаўрука напала таска. Сэрца яго зжалася. Ён глядзеў на белыя ружы і ціха ўздыхаў.

Убачыўшы магілу маці на яго твары з’явіліся слёзы. Доўга сядзеў Лаўрук ля магілы, курыў, плакаў. Не забыў Лаўрук і пра магілу бацькі, таксама паклаў ля яе дзве ружы. Але вярнуць нічога ўжо нельга. І цяпер кожны год на каляды, Лаўрук едзе ў знаёмае месца і вязе у руках ружы.

Яго бацькі часта прыходзяць да яго ў сне, яны ўсміхаюцца. Але баліць сэрца Лаўрука і будзе балець заўсёды, бо сваёй памылкі ён ня можа сабе прабачыць. Так і дажыў Лаўрук усё жыццё у адзіноце, праклянаючы свой дурны характар.

Объяснение:

Паэма «Новая зямля» — твор аб гістарычным лесе сялянства, аб яго дарогах да шчасця і волі. У паэме адлюстравана жыццё народа, яго побыт, псіхалогія, выяўлены мары і жаданні працоўных беларускай вёскі. Таму і называюць паэму энцыклапедыяй жыцця. Галоўнае ў «Новай зямлі» — пошукі зямлі і волі. Гэта аснова зместу.

Міхал, Антось, Ганна — тыповыя вобразы таго часу. Яны паказаны шчырымі, руплівымі працаўнікамі.

Міхал — звычайны ляснік, якога малазямелле прымусіла ісці на службу. Ён у поўнай залежнасці ад ляснічага. Ляснічы не лічыцца з ім, прымушае часта пераязджаць з месца на месца. Міхал не хоча зносіць здзекі, таму шукае выхад з цяжкага становішча. Ён вырашае купіць зямлю, «каб з панскіх выпутацца пут». У чым трагедыя Міхала? У тым, што ва ўмовах эксплуатацыі ён не знайшоў шчасця. Яго мара аб зямлі не збываецца. Ён памірае, так і не зведаўшы шчасця. У цэлым вобраз Міхала — гэта вобраз добрага, спагадлівага, працавітага чалавека; па натуры моцнага, здольнага пераносіць жыццёвыя нягоды, непахіснага.

Антось. Праз гэты вобраз аўтар раскрывае душу селяніна. У ім увасоблена таленавітасць і працоўная сіла народа. Гэты чалавек адораны ад прыроды; ён — адмысловы работнік, майстар на ўсе рукі, дбайны і акуратны гаспадар, любіць дзяцей.

Ганна — добрая, шчырая, руплівая гаспадыня, сумленная працаўніца. Усё яе жыццё — гэта клопат аб дабрабыце сям'і, аб выхаванні дзяцей. Яна верыць у розныя прыкметы.

У паэме аўтар шырока апісвае сялянскі побыт: «Раніца ў нядзельку», «За стал ом», «Падгляд пчол», «Каляды», «Дзядзька-кухар» і інш.

Объяснение: